İki il öncə dünyadan köçən Qənirə Paşayeva haqqında danışarkən, sanki zaman dayanır. Ölümün gətirdiyi kədər ağır olsa da, onun həyatda buraxdığı iz, bir insanın fiziki varlığından daha böyük bir həqiqəti göstərir: insan bədənlə yox, ruhla, xatirə ilə, qəlblərdəki izi ilə yaşar.

Qənirə Paşayeva bu dünyadan getsə də, o, xalqının ruhunda, onun ideallarını yaşadan hər bir insanın qanında, damarlarında axan türkçülük ideyasında yaşayır. Onun həyat yolu yalnız öz şəxsi taleyi deyildi, bu yol ictimai xidmət, dərin düşüncə, vətənə sevgi və insanlığa bağlılıq yoluydu. Belə insanlar əslində ölmürlər – onlar sadəcə başqa bir aləmə keçir, amma buradakı işıqları sönmür, əksinə daha parlaq yanır.

Onun həyatı bizə bir sual qoyur: “İnsan nəyə görə yaşayır?” – Cavab isə sadədir: insan yalnız özünə görə deyil, başqalarının ruhuna işıq saçdığı, xalqının düşüncəsinə dərinlik qatdığı, vətəninə, millətinə xidmət etdiyi qədər yaşayır. Qənirə Paşayeva da məhz bu səbəbdən ölməzdir. Onun xatirəsi bir şam kimi deyil, günəş kimi – sönməz və hər zaman hərarət verən bir nur kimi qalır.

“Xalqı üçün yaşayan insan ölmür, o, Qənirə Paşayeva kimi yaddaşlarda yaşayır.”

David Seliverstov

Magen David Azərbaycan İnsan Hüquqları Müdafiə Mərkəzinin rəhbəri