İdarəetmə sistemində peşəkar və məsuliyyətli şəxslərin olması xidmətin inkişafı üçün həyati əhəmiyyət daşıyır. Lakin bəzi hallarda vəzifəyə gətirilən insanlar nə bilik, nə təcrübə, nə də etik dəyərlər baxımından həmin mövqeyə layiq olmurlar. Onlar əsasən yuxarı rəhbərlərinin gözünə yaxşı görünməyə çalışır, özlərini bacarıqlı və çalışqan şəxs kimi təqdim edirlər. Əslində isə bu cür şəxslərin fəaliyyəti yalnız saxta görüntü, şəxsi maraqlar və manipulyasiya üzərində qurulur. Bu riyakar kadrlar idarəetməni səmərəsiz hala gətirir, sistemin çürüməsinə səbəb olur. Belə şəxslərin əsas xüsusiyyətlərindən biri biliksizlik və bacarıqsızlıqdır. Onlar vəzifəyə gəldikləri andan etibarən həqiqi iş görmək əvəzinə başqalarının əməyindən istifadə etməyə, uğurları öz adlarına çıxmağa və səhvlərini gizlətməyə çalışırlar. İşin mahiyyətini bilmədiklərinə görə, idarəçilik prinsiplərini düzgün qavraya bilmir, qərar qəbul edərkən məntiqsiz və qeyri-effektiv yanaşmalar sərgiləyirlər. Peşəkar insanların varlığı onları narahat etdiyindən, ətraflarındakı bacarıqlı kadrları sıradan çıxarmağa, onlara süni maneələr yaratmağa və rəhbərliyin gözündə etibarsız göstərməyə səy göstərirlər.
Yuxarı rəhbərini aldatmaq bu cür şəxslərin əsas strategiyasına çevrilir. Onlar real vəziyyəti gizlətməklə, özlərinin uğurlu iş apardıqlarını göstərmək üçün müxtəlif yollar axtarırlar. Yalan məlumatlar, süni şəkildə təşkil edilmiş tədbirlər, yalnız göstəriş üçün görülən işlər onların əsas silahına çevrilir. Rəhbərliyin diqqətini əsl problemlərdən yayındıraraq, yalançı nailiyyətlər təqdim etməklə öz vəzifələrini qorumağa çalışırlar. Bu yolla onlar təkcə rəhbərliyi deyil, bütövlükdə idarəetmə sistemini iflic vəziyyətinə salırlar. Bu cür insanların digər bir xüsusiyyəti isə yaltaqlıq və ikiüzlülükdür. Onlar rəhbərliklə ünsiyyətdə olduqda daim təriflər yağdırır, onun hər qərarını ideal kimi təqdim edirlər. Lakin eyni rəhbərlik işdən uzaqlaşdıqda və ya çətin vəziyyətə düşdükdə dərhal mövqelərini dəyişərək yeni güc sahiblərinə yaxınlaşmağa çalışırlar. Onlar üçün sadiqlik, prinsiplər və ədalət anlayışı yoxdur, yalnız şəxsi maraqları üstün tuturlar.
Belə riyakar və savadsız kadrlar idarəetmədə olduqca, inkişafdan danışmaq çətinləşir. Onların səbəb olduğu problemlər cəmiyyətdə narazılıq yaradır, idarəetməyə inamı azaldır və sonda daha böyük böhranlara gətirib çıxarır. Bu cür şəxslərdən qurtulmağın yeganə yolu isə şəffaflıq, hesabatlılıq və real nəticələrə əsaslanan idarəetmə sistemini formalaşdırmaqdır. Əks halda, riyakarlıq və biliksizlik idarəetmə strukturlarını içəridən çökdürəcək.
Əli İbrahimov, hüquqşünas
