İranın hakimiyyət rejiminin Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı Azərbaycana təhdidi, etirazının arxasında əslində nə dayanır? Bunu bilməyimiz lazımdır...

Bu iddia, təhdidlər əslində 44 gün müharibədə Azərbaycan ordusunun Ermənistanın üzərində üstünlüyü və qoşunlarımızın Zəngilan tərəfdən İranla sərhəddə Araz çayı boyu erməniləri işğal altında saxladıqları sahədən qovanda başlayıb. Şüarları da bu oldu ki Ermənistanla sərhədlərin dəyişilməsindən narahatıq: "qırmızı xəttimizdir".
Cavab verildi ki, İranın Ermənistanla öz sərhədi var, Zəngəzur, Mehri tərəfdə. Zəngilan tərəfdən İranın Ermənistanla nə sərhədi, nə əlaqəsi? Bu Zəngilan sahəsini də yoxsa, bu 30 il işğal dövrü Ermənistanın olması kimi qəbul edib İran artıq? Bunda məntiq qarşısında qalıb susdular, keçdi.

Sonradan Azərbaycanla Ermənistanın arasında sülh danışıqları, Zəngəzur dəhlizi açılışı barədə məsələ ortaya çıxan kimi yenə başladılar ki, bu dəhlizlə Ermənistanla sərhəd əlaqımiz pozulur, kəsilir. Bu bizim qırmızı xəttimizdir və biz, buna imkan verməyəcəyik kimi yeni təhdidə keçdilər.

Burada da, məlumdur və İrana deyilir ki, dəhliz bir yoldur, heç bir sərhədi bağlamır. İranın yenə Ermənistana yolu qalır və üstəlik də, dəhlizdən İranın Türkiyəyə, Rusiyaya dünyaya yolları açılır. İran özü də, bu xeyirli tərəfi başa düşür, amma, narahatlığı, narazılığı yenə qalır. Təhdidindədir! Demək ki, açıq demədiyi dərdi, qarın ağrısı var.
Nə ola bilər İranın dərdi? Təbii ki, Azərbaycanın bu dəhliz və quru yolla Naxcıvan və Türkiyə ilə sıx əlaqəli birləşməsi. Yəni bununla, İran özünü Şimal və Qərb tərəfdən: Azərbaycan, Naxcıvan, Türkiyənin birliyi əhatəsində görür. Və həm də, coğrafi cəhətdən bu birlləşmə də, İranın məhz,

Güney azərbaycanlılar yaşayan hissəsini əhatə edir. İran rejimi məhz bu ssenarini özünə tarixi, İranın parçalanıb dağılma təhlükəsi hesab edir.

Ancaq anlamır ki, yanlış qurulmuş çürük rejim, dini özünə alət edən molla hakimiyyəti, onsuz da bəd əməlırinə görə parçalanıb, dağılmalıdır.

İlqar Altay-İctimai Tədqiqatlar Mərkəzinin rəhbəri